36. Hafta

36.Hafta Başı

Göbüş : 119 cm

Şişkolama Artışı : + 17,5 (WİYUUUUU ALDIM GİDİYORUM:O)

Kurabiyelerim büyürken ben de un kurabiyesi gibi çatladım. Kırmızı olanlardan değil de seffaf pırıl pırıl olanlardan. Karnımın içi boşalınca ne hale gelecek diye düşünüyorum ve hemen düşünmekten vazgeçiyorum. 

121 cm + 19 kg ile haftayı noktalarkennnn yuhhh diyorum ama çok ödememin var ve karnım mermer gibi! Pufur pufur şiştim yeniden.

Çok zor bir hafta oldu. Yürümek hatta ayakta bir kaç saniyeden fazla durmak imkan dahilinde değil. Ellerimi yıkarken kollarımı lavabo tezgahına dayıyorum o denli ayakta duramıyorum. Neyse ki bitiyor. Zaten takatim kalmadı. Doktorum Ahmet Bey bir iki gün daha dururmusun dedi ama yüzümdeki o ifadeyi görünce anladı ki 1 gün bile daha dayanabilecek gibi değilim. ..

35. Hafta

35.Hafta Başı

Göbüş : 120 cm

Şişkolama Artışı : + 16 (o ne yaaa birden bireee :O)

Neden bilmem ben birden şikolaştım bu hafta. Ya ödem oldu ya da bu hafta biraz börek çörek yedim ondan oldu belki :) Neyse yarasın diyorum :))

Bu hafta kızlarımın babaanneleri ve büyük anneanneleri geldi. Evde kızları beklerken heyecan her geçen gün artıyor.

Artık sayılı gün kaldığından heyecan sürekli olarak artıyor. Merak ve korku karmaşık bir duygu var içimde. Kaygılar var beynimde ama haklı ve normal şeyler sanırım. Hani bir sınava çalışırsın ama yine de sınav öncesi bir gerginlik bir korku olur ya "acaba yapabilecek miyim?" diye korkarsın. İşte buna çok benzeyen bir duygu. Sütüm az mı çok mu, uyurlar mı, hastalanırlar mı bilmem ne kafada bir sürü tilki geziyor.

Gün geçtikçe daha güçlü hareketlerle kendilerini varlıklarını hissediyorum. Karnıma dokunduğumda çok net bir şekilde onlara dokunabiliyorum. Hani bir kuşu eline alırsın. Kemiklerini hissedersin ya işte aynı öyle bazen ellerini kollarını sırtını başını hissediyorum. İçimde müthiş bir heyecan oluyor. Mutluluktan gözlerim doluyor. Canlarım benimmmm. Çoook merak ediyorum. Sabırsızlıkla sağlıkla gelecekleri günü bekliyorum.

34. Hafta

34. Hafta Başı

Göbüş :119 cm

Şişkolama Artışı : + 14,7

Bu haftayı ayrı bir başlık olarak yazmamın özel bir sebebi yok. Şu anda bu haftanın son gününü de noktaladım. Yeni haftaya girerken geride bıraktığım haftanın özetini şöyle bir kafamdan geçiriyordum. En iyisi yazayım diye düşündüm.

Bu hafta doktora gittik ilk olarak buradan anlatmaya başlayayım. Doktorum bile şaka ile bana "vay evreeeen, sana baktıkça üzülüyorum ama az kaldı dayan" dedi. Artık durumun vahametini varın siz düşünün. Karnım dillere destan :)) bebekler 1800'er gr civarındalar.

Doktorumuz herşeyin yolunda gittiğini ve 10 gün sonra yeni bir muayene için randevulaşacağımızı söyledi. Eğer bu 10 içinde bir durum olmazsa ve ben bu muayeneden de geçer not alabilirsem bir sonraki görüşmemiz artık hastanede doğumda olacak. Yani tarihler 01.10.2013'ü gösterecek. Ve ben 36. Haftamı bitirmiş olacağım. :) Bu tarihte artık kurabiyelerim 2 kilonun üzerinde ve kuvöze girmeden eve gidebilecek gelişmişliğe ulaşmış olacaklar. Bu durumda doğuma en uzak ihtimalde 14 gün var :)

Çok çok iyiyim aslında. Bebeklerimin sağlığı yerinde ve bende de bir komplikasyon yok. Tek şikayet artık ben sabit bir yere montr edilmiş iskele babası gibi yaşıyorum. Hareket yasak. Hatta evden çıkmak yasak komutu level atladı. Artık oturmak da yasak. Sürekli yatar pozisyonda olmam lazımmış. Hayır zaten ben yasakları deleyim desem de yapamam. Oturduğum yerden kalkamıyorum. Yatmak ayrı bir eziyet. Midemde reflü denen illet rahat vermiyor. "Rennie Duo" kankam oldu. Gece içmede. Yatamıyorum. Hele ki benim bebekler aşağıda duruyor. Bu yüzden şanslıyım. Yukarıda duranlar elinden şişeyi bırakamıyormuş. 

Fakat bu yatma durumu ve istediği. Hareketi yapamamak çok yıpratıcı bir durum. Yürüyemiyorum bile... Ben de akranlarım gibi koşup oynamak istiyorum. :) Ara ara çaresizliğim pençesinde kafayı çatırdatıp hüngür hüngür ağlıyorum. Ama ağlamaların sonu şükür ve sabır dilekleri ile son buluyor... Burdan tekrar kızlarıma sesleniyorum "vallaa anaların hakkı ödenmez" :))) başa kakmak için henüz çok erken olsa da ben bi siftah atayım dedim :)